Een weg aanleggen in de Kalahari

Afgelopen weken was David veel van huis, maar voor een goed doel. Hij heeft een nieuwe weg aangelegd, die nodig is voor het vervolg van ons scholen project. Hij schreef daar een leuk stukje over voor onze website. Ik heb het vertaald in het Nederlands voor jullie.

Olifanten, leeuwen, hyena's, doornstruiken en bitterkoude nachten. Projectmanager David Bruce vertelt over de ontberingen bij het aanleggen van een nieuwe weg in de wildernis.

Den / ui

Voor het einde van dit jaar hopen we met de bouw van de eerste van vijf nieuwe dorpsscholen in de Nyae Nyae Conservancy te beginnen. Er werd door chief Bobo (van de Ju / 'hoansi Traditionele Autoriteit) gesuggereerd dat we in het dorp Den / ui moesten starten, omdat de Den / ui School de slechtste infrastructuur heeft. Sinds het dorp Den / ui meer dan een jaar geleden verhuisde vanwege waterproblemen, bestaat de school uit twee tenten voor klaslokalen.

Helaas voor ons, zo vroeg in het project, is de weg naar Den / ui een van de slechtste 4x4-tracks in de Nyae Nyae. De weg is vol hobbels, rotsen, op delen heel zanderig en in het regenseizoen vaak ontoegankelijk. Maar nu er een school gebouwd gaat worden, moet er een nieuwe weg op hoger gelegen grond worden aangelegd. Het was aan mij als projectmanager om dit voor elkaar te krijgen met de hulp van de gemeenschap.

Hoe moeilijk kan het zijn, zei ik!

Olifanten

Hoe lang de weg ging worden, was vooraf een raadsel. De gemeenschap wist waar de weg moest worden aangelegd, op een hoger stuk grond dat samenviel met een oude brandgang en een olifantenpad.
Onze timing viel ook samen met het jachtseizoen, wat voor ons problematisch kon zijn. In deze tijd moet je steeds uitkijken voor olifanten die in grote gebieden rondzwerven en hun laatste - mogelijk traumatische - ontmoetingen met mensen. De Nyae Nyae Conservancy is geen toeristisch wildpark, het maakt deel uit van een grote wildernisregio: de Kavango Zambezi Transfrontier Conservation Area, een gebied tweemaal zo groot is als het Verenigd Koninkrijk.
Elke dag zagen we olifanten of sporen van olifantenactiviteiten en elke nacht bouwden we grote kampvuren.

Koude nachten

Wat ons werk het meest ondraaglijk maakte, waren niet de olifanten, of het brullen van een leeuw, of doornen en blaren, maar de bitterkoude nachten. Ik sliep in in mijn kleren, met twee slaapzakken plus twee dekens erop en mijn collega's hadden slechts twee dekens.

Hoe een weg te maken

De Ju / 'hoansi hebben een zeer systematische manier om struiken te snijden. Er zijn maar heel weinig vriendelijke struiken in deze omgeving. De meeste hebben grote doornen die je snijden en kleine doornen die dagen in je vel blijven zitten. Er werd gewerkt in paren: de ene persoon maakt gebruik van een stok met een vork, duwt de struik naar achteren en de andere snijdt de struik zo laag mogelijk af. Andere arbeiders volgen om de wortels uit te snijden onder het zand.

Het is van cruciaal belang dat wortels worden verwijderd, anders kunnen autobanden worden verwoest. Hoe nauwgezet ik ook was bij het verplaatsen van de LandRover, we slaagden erin twee nieuwe banden te vernietigen en hadden de laatste twee dagen geen reservewiel. Als we nog een band zouden verliezen, zou de Land Rover minstens een week blijven zitten. Ach, er zijn ergere dingen zijn gebeurd in mijn tijd in de Nyae Nyae.

Eindresultaat

Na drie weken ontbering is de weg klaar en heeft een machine het wegdek glad gemaakt.

Afgezien van het harde werk, gaat er niets boven het verblijf in de bush met de Ju / 'hoansi bushmen. Je voelt je meer levend dan alles wat je ooit hebt meegemaakt.